Η ιστορια του Σύκου
Το σύκο είναι εδώ και τουλάχιστον 3.000 χρόνια βασικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής. Για τους αρχαίους πολιτισμούς της Μεσογείου, το σύκο αποτελούσε είδος πρώτης ανάγκης.
Το άφηναν συνήθως να ξεραθεί στον ήλιο ή σε κάποιο φούρνο, και θεωρείτο σε τέτοιο βαθμό αναπόσπαστο μέρος του τοπικού διαιτολογίου, ώστε ενίοτε αντικαθιστούσε ακόμη και το ψωμί. Συκιές υπήρχαν ακόμα και στους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας.
Το ΣΥΚΟ είναι καρπός βρώσιμος και εύπεπτος.
Έχει ευεργετικές ιδιότητες, μεγάλη θρεπτική αξία και βιταμίνες. Είναι σημαντική πηγή Καλίου, μετάλλου που βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, φολικό οξύ, μαγνήσιο, πολυφαινόλες και φλαβονοειδή που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες.
Τα σύκα μας διατίθενται σε διάφορες συσκευασίες.
Καινοτομούμε με νέα προϊόντα αναβαθμίζοντας πάντα τα τοπικά εδέσματα της περιοχής που στο πέρασμα του χρόνου .
Γίνονται υπέροχες κομπόστες, γλυκά κουταλιού και μαρμελάδες
Στη μαγειρική συνδυάζονται με διάφορα τυριά και πράσινες σαλάτες.
Η συκιά είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Λένε πως δέντρα συκιάς υπήρχαν ακόμη και στον κήπο της Εδέμ. Με φύλλα συκιάς σκέπαζαν τα σώματά τους ο Αδάμ και η Εύα.
Οι Έλληνες πρόσφυγες της Μ. Ασίας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να έρθουν στην Ελλάδα σε περιοχές όπως η Β. Εύβοια όπου και δημιούργησαν νέα αντίστοιχα χωριά. Ένα από αυτά είναι ο Ταξιάρχης .Οι πρόσφυγες, μαζί με τη νοικοκυροσύνη τους, έφεραν μαζί τους και τη σμυρναίικη ποικιλία σύκων που έκτοτε καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή της πόλης της Ιστιαίας.
Σεβόμενοι αυτή τη μακρά παράδοση και εμπλουτίζοντας την με την έρευνα και τον εκσυγχρονισμό, αναβαθμίζουμε τα τοπικά προϊόντα αυτής της ευλογημένης γης.
